"Pan Bóg pisze prosto po krzywych liniach życia"

5 komentarze:

Jakub Ruszniak pisze...

Danusia, każdy wkłada czasem maskę. Czasem trudno jest stanąć szczerze przed innymi. Ale to co piszesz w drugim akapicie: gdy już nie mamy sił, zawsze możemy zwrócić się do Boga. To nie sprawi, że problemy znikną. Ale On uczy jak przez nie przechodzić.

Pozdrawiam, z Panem Bogiem! :)

7 lipca 2010 20:40

Anet_a pisze...

Ehhh, skąd ja to znam...?

Chyba każdy ma takie dni...

POZDRAWIAM

7 lipca 2010 21:00

Olinka pisze...

Znam te maski. Najczęściej wkładam je przy niedobrych znajomych przy niby przyjacielskich wizytach, na których nie ma czasu na normalną, szczerą rozmowę, przy której nie mogę się naprawdę otworzyć i powiedzieć..... jak bardzo mi jest ciężko. Że jestem słaba. Że wcale nie jestem taka super szczęśliwa i mam swoje problemy, zmartwienia, niepokoje...
Nie lubię takich spotkań i chyba dobrze wiem, co czujesz.

Trzymaj się.

7 lipca 2010 22:33

Simfanka pisze...

Faktycznie, chyba obecnie jesteśmy w podobnym stanie. Ale! Nie poddajemy się. Choć czasem i to jest potrzebne, żeby powiedzieć "Nie mam siły. Boże, RATUJ!!!". Mnie po raz kolejny uratował, Duch znów mocniej wieje :P
Ufam, że u Ciebie i u wszystkich, którzy przechodzą podobny czas, Bóg szybko pocieszy i da siły do życia w radości. Prawdziwej radości!
Trzym się ;)

8 lipca 2010 11:10

Marcccin pisze...

Oj tak, ten problem jest i w moim życiu aktualny. Przed innymi trzeba być ciągle uśmiechniętym i uhahanym, tylko w domowym zaciszu można sobie poleżeć i posłuchać smutnego jazzu, wgłębić się w ten swój smutek. Jednak pamiętaj, nie warto się poddawać, zawsze o tym pamiętam... Bóg pomoże...
Czołgiem!

8 lipca 2010 12:09